27 oktober 07 Zaterdag 2 - Alkmaarsche Boys 4 3 - 2
Een heuse stadsderby bracht ons naar het vernieuwde complex van Alcmaria. Vandaag stond op veld C Z2 - Alkmaarse Boys op het programma. Eerder edities brachten ons gele kaarten, rode kaarten, blessures en kleine opstootjes. Dat kan weer erg spannend worden. Voor Lars werd het tijdens de warming-up al spannend, enkele van uw helden stonden Lars van net buiten de 16 in te schieten. Tot dat een van de vedettes besloot Lars het wat lastiger te maken. Deze trakteerde de doelman op een streep in het gelaat. Doelman Lars, die al een oog blessure meenam het veld op, stortte ter gras. Paul L. zocht in zijn mobiel al het nummer op van Edwin Deill want dit zag er niet best uit. Wat wonderwater van Wally deed, inderdaad, wonderen.
Bijna geen doelman. Zeker geen scheids. Laten we het op een administratieve fout houden. Reserve scheidsrechter Ludo van Swieten werd uit zijn ziekbed gebeld, er werd een fluit geregeld en er kon zowaar gevoetbald gaan worden.
De ziekenboeg begint ook wat leeg te lopen. Erik ging vandaag zijn eerste minuten van het seizoen maken. Ik kan u met gepaste trots mededelen dat het er maar liefst 5 werden, foutloos. Een wat onzeker fluitsignaal van scheidsrechter Ludo van Egmond gaf het start schot voor de wedstrijd. Het begon van beide kanten wat stroef wellicht dat de kou daar een deel in had. Het team van Alkmaarse Boys was een mix van routiniers, jonge talenten en een discutabele grensrechter. Na het wat moeilijke begin besloot de technische staf tot een aanvallende wissel. Rogier €œDe Ban Breker€ Worm kwam het team versterken. Het 4-3-3 systeem leek zowaar zijn vruchten te gaan afwerpen. Peter zag de vertrekkende Jacco in zijn ooghoek en speelde de bal in de voetjes van de rappe Jacco. Op snelheid ging hij zijn directe tegenstander voorbij. Een strakke lage voorzet op de inlopende Alfonso Worm resulteerde in een verdiende 1-0 voorsprong. Deze Witte Alves scoorde tot nu toe elke openingstreffer in de thuiswedstrijden en doet zijn vele bijnamen eer aan. Met deze stand werd er ook gerust.
Een wat zekerder fluitsignaal van Ludo Luinge zette de 2e helft in gang. Dat je ook de eerste 5 minuten alert en geconcentreerd moet zijn, dat weet Z2 nu ook. Makkelijk liep de spits van de Boys door de laatste linie heen en speelde de zijn doelverkleinende Lars met een eenzijdige kapbeweging het spreekwoordelijk bos in. Het doel lag gapende open en de bal ging tegen de touwen. Dit deed de mannen niet goed. Ging het laag geklasseerde Alkmaarse Boys roet in het eten gooien? Een winstpartij was nodig om de aansluiting te houden met SVAP en ODIN. Niks geen roet in het eten, Z2 heeft Peter Baltus. Na goed combinatie spel over de grond en vooral na doorzetten van het gehel team kon Peter zijn lange sierlijke benen tegen het ronde leer plaatsen. Deze spits heeft altijd wel een doelpuntje in de schoen zitten. De 2-1 was een feit. Peter verklaarde na de wedstrijd dat hij dacht tijdens zijn snelle acties regelmatig geflitst te zijn door een flitspaal. Na intern onderzoek bleek dit gaan om de flitser van paparazzi -en sportfotografe Tamara. Haar artistieke talent wist 165 kiekjes te schieten die allemaal de moeite waard zijn. Binnenkort terug te vinden op de site.
€œHee wat is dit!?€ klonk het van de zijlijn, €œWat doet die Duitser nou?€ Scheidsrechter Ludo Uijlenberg wees naar de stip. Ed had besloten tijdens een corner de acrobaat te gaan uithangen en klom met zijn benen in de nek van zijn tegenstander, het was een mooi tafereel. Verbouwereerd keek de staartdragende Ed scheidsrechter Ludo Blom aan. Begreep deze scheidsrechter dan niet van acrobatiek? Een penalty is wat resteerde. Een buitenkansje voor de sympathieke Henny Meijer. Hoog, in de hoek en hard genoeg om Lars te passeren, 2 -2. Onze jongens kregen het moeilijk en begonnen niet alleen tegen de Boys te voetballen maar ook tegen zichzelf. Na enkele wissels en tactische aanpassingen kwam er wat meer vrijheid op de vleugels. Dubbel D en Pieter V wisten de ruimtes goed te gebruiken. Met zijn zo herkenbare stem geluid liet Pieter weer zijn teamgenoten horen dat hij aanspeelbaar was. In de kantine liet Kees Hoedjes van schrik zijn consumptie uit de handen vallen na het horen van deze kreten.
Camilla Camolli had zijn handen vol aan zijn directe tegenstander Henny Meijer. De listige Meijer wist zelfs een panna te forceren, gelukkig herpakte de captain zich en was de watervlugge spits verder geen kind meer voor onze brildragende (behalve in het veld) vleugelverdediger. Een wat subtieler kreetje van Pieter bracht hem in direct gevaarlijk bal bezit. Met een mooi vloeiende beweging buitenkant recht bracht ons kanon zich zelf in schiet positie. Een prachtig laag geplaatst wreef schot van zo€™n dikke 20 meter (zonder stuitje zoals Pieter in de 3e helft verklaarde) in de hoek zorgde voor de verlossende 3-2. Nu was het zaak de boel vaste te houden. De organisatie waar de technische staff zo op hamert stond weer, Robert (waar haalt Z2 toch steeds die toppers vandaan?) en Adil konden de plaagstootjes tegen houden. Owen wist op het middenveld een hoop te stofzuigen, men kon zijn vriendin zien denken; €œdeed hij dat thuis ook maar eens€. Het kon niet meer fout gaan, zeker nu Peter de bal voor het in pissen had na een paar onbeschrijfelijke passes.... De keeper wist zijn armen ver genoeg te strekken om de bal toch nog voor de lijn te doen stoppen. Als er 1 man was die Z2 van de winst kon afhouden dan was het wel de keeper van de Boys. In de 1e helft had deze in 5 seconden 3 reddingen weten te maken. De veilige 4-2 bleef uit. Na 93 minuten voetbal gaf de uitstekend fluitende Ludo Wegereef zijn verlossende eindsignaal ten gehore. De winst was een feit. De ploeg liet zien waarvoor zij in staat zijn; na tegenslagen herpakken en als team de overwinning binnen slepen. Tevreden gingen supporter en spelers hand in hand het veld af. Volgende week de topper. Z2 doet nog steeds mee voor de prijzen.
Uw verslaggever Jeff ter plaatse.