Run’71 Dames 1 – Alcmaria Victrix Dames 1 (7-0) Dat Alcmaria Victrix het in de double tegen Run’71 moeilijk zou krijgen stond bij voorbaat vast. Weliswaar had coach Marcel Snijder de beschikking over zijn sterke en ervaren binnenveld maar de vraag was of zijn pitchers, Johanna Smit en Maaike Polder, bestand zouden zijn tegen de slagkracht van de Oldenzaalsters. Er vanuit gaande dat Run’71 punten zou scoren was de vraag wat Alcmaria daar tegenover zou kunnen stellen. Welnu, in de eerste wedstrijd kon Alcmaria aanvallend geen vuist maken. Op het werpen van Jong Oranje pitcher Richelle van Gennip hadden alleen Saskia Verwer en Margo Pouw met honkslagen een antwoord en kreeg Suzan Dahler als enige met 4 wijd het eerste honk cadeau. Voeg daarbij dat het veld van Run slechts één foutje maakte en de 0 aan Alkmaarse zijde is verklaard.
Verdedigend gaf Alcmaria Victrix zich niet zo gauw gewonnen. Johanna Smit kende begrijpelijk een ietwat nerveuze start maar groeide in de wedstrijd, daarbij goed gesteund door haar veld dat slechts één keer in de fout ging. Vooral Suzan Dahler, toch al bezig aan een uitstekend seizoen, speelde wederom een dijk van een wedstrijd.Na een tussenstand van 3-0 na 3 innings deelde Melissa Davina in de 4e inning de genadeklap uit: met haar snoeiharde tweehonkslag bracht zij 3 medespeelsters over de plaat, daarmee de stand op 7-0 bepalend. Eerder in die inning had Hanne Oosting namelijk al de thuisplaat bereikt en daarmee de score op 4-0 gebracht. Omdat Alcmaria in de daarop volgende inning niet wist te scoren betekende dat tevens de eindstand.
Run’71 Dames 1 – Alcmaria Victrix Dames 1 (13-12)
In de tweede wedstrijd nam Alcmaria Victrix brutaal de leiding door Anne Vlietstra die opende met een daverende driehonkslag en even later door Annemarie van de Kamer werd binnengeslagen. Annemarie bracht zelf de stand op 2-0 door doorgeschoten ballen en een serie van 3x vier wijd. Met drie man op de honken (!) bleef het daar in de eerste inning bij.
Op het werpen van Maaike Polder kwam direct het antwoord van Run’71 en weer was het Melissa Davina die daar een groot aandeel in had. Haar driehonker met alle honken vol kwam natuurlijk hard aan en een doorgeschoten bal bracht haar vervolgens ook nog eens over de thuisplaat.
In de volgende twee innings liet Alcmaria Victrix door uitstekende verdedigende acties geen runs toe en wist zelf éénmaal te scoren.
Halverwege de 4e inning nam Johanna Smit het werpen over van Maaike Polder, bij Run’71 werd Richelle van Gennip door haar coach van de plaat gehaald wegens onsportief gedrag(!) en vervangen door Anne Loohuis. Run’71 had inmiddels wel haar voorsprong vergroot (6-3).
In de 5e inning bracht Alcmaria de spanning volledig terug doordat Annemarie van de Kamer na 4 wijd werd binnengeslagen door Margo Pouw middels een daverende 3-honker en even later zorgde Suzan Dahler er met een honkslag voor dat ook Margo Pouw de thuisplaat bereikte (6-5).
Aan die stand kon alleen Run’71 in de 6e inning verandering aanbrengen (7-5) maar in de 7e inning kwam Alcmaria volkomen verdiend langszij. Suzan Dahler -opnieuw zij- bracht Margo Pouw en Johanna Smit over de thuisplaat en omdat de Alkmaarse verdediging in de gelijkmakende slagbeurt potdicht zat moest er worden verlengd (7-7).
Met de teruggehaalde Richelle van Gennip op de plaat kwam Alcmaria Victrix daarin vier maal tot scoren dankzij goed slagwerk van Anne Vlietstra, Saskia Verwer, Margo Pouw en Annemiek de Rover.
Maar het taaie Run’71 gaf zich niet gewonnen en kwam eveneens door honkslagen langszij (11-11).
In de tweede tie-break kwam Alcmaria opnieuw aan de leiding door Annemiek de Rover die na een doorgeschoten bal vervolgens door goed kort werk van Suzan Dahler werd binnengeslagen.
Toch ging de winst -niet geheel verdiend- naar de thuisclub. Bij een honkslag van Richelle van Gennip zag de Alkmaarse verdediging er even niet goed uit waardoor niet alleen de gelijkmaker maar ook het winnende punt kon binnenkomen.
Ondanks de dubbele nederlaag een compliment aan Alcmaria Victrix dat de tweede wedstrijd niet kreeg waar het recht op had.Waardevolle speelster wat mij betreft Suzan Dahler. Aanvallend en verdedigend in topvorm en strijdend ten onder, een genot om haar te zien spelen. Die omschrijving is overigens ook van toepassing op Anne Vlietstra. En dan te bedenken dat zij haar vakantie op Texel onderbrak om met haar team zaterdag in Oldenzaal te spelen en de volgende dag in Alkmaar in de double tegen DSC’74 eveneens present was. Haar ouders trouwens ook! Voor Anne overigens de gewoonste zaak van de wereld. Ze had donderdag ook wel willen komen trainen maar kreeg van Marcel een snipperavond.
Met zo’n mentaliteit kun je heel ver komen. Ik gun het haar van harte!
Peter de Rover