Omdat voor Alcmaria Victrix de zomerstop reeds begonnen is volgen wij onze tegenstanders. Hieronder een verslag van de hand van Monique van der Heijden, jarenlang, team begeleidster en scoorster van Hoofddorp Pioniers II. Zij speelden gister tegen Blue Birds uit Delft, een gevaarlijke ploeg, dat blijkt.
Blue Birds - Hoofddorp Pioniers (12 juli 2015) 8 - 7
In Hoofddorp en omstreken (denk ik) is de schoolvakantie al begonnen, dus het overgrote deel van ons team is inmiddels afgereisd naar zonniger oorden. Gelukkig hebben we veel spelers en de resterende tien mannen togen dan vanmiddag ook naar het verre, verre Delft om daar onze laatste voorzomerstopse wedstrijd te gaan spelen.
Om nu te zeggen dat heel Delft hiervoor was uitgelopen gaat misschien wat ver, maar uit de diverse onderonsjes op de diverse honken begrepen wij wel dat de Bluebirdies behoorlijk onder te indruk waren van onze sterren. Terecht natuurlijk, want er stond heel wat op het veld: Kasper dh, Erik Jan op de heuvel, Nick achter de plaat, Dave D. op één, Norbert op twee, Lars op drie, Jochem kort en in het buitenveld voor de kijkers van links naar rechts Bas, Jason en Henk. Bijzonder inderdaad.
Nick scoorde in de eerste inning ons eerste punt; zelf op twee gekomen door een verre klap in het linksveld, kon hij door naar drie en thuis op een honkslag van Jochem en tijdens een nul op twee. Blue Birds sloeg in de gelijkmakende slagbeurt ook twee honkslagen en kon twee keer scoren.
Henk opende onze tweede slagbeurt met een linedrive tegen het linksveldhek. Met hout! Moest wel, want z’n alu-knuppel staat ergens in huize Van Limburg.
Op wederom twee hits in de tweede slagbeurt werd door Blue Birds één punt gescoord. De derde inning begonnen wij met Norbert bovenaan het rijtje, hij sloeg een hit en Nick, Jochem en Lars deden hem dat keurig na, waarmee we op een 3-4 voorsprong kwamen. Ook onze vijfde slagbeurt was lucratief: met een double van Jochem en hits van Jason en Bas bouwden we onze voorsprong met nog twee punten uit, mede dankzij de fanatieke aanmoedigingen van Henk (go to thuis…??). Kasper begon de volgende inning met een honkslag, werd verder geslagen door Norbert (tweehonkslag) en scoorde ons zevende punt op een opofferingsslag van Lars.
Na vijf innings had Erik Jan genoeg gegooid en werd hij vervangen door Kasper. Dat ging in de zesde slagbeurt prima, drie man, meer niet, maar de zevende BB-slagbeurt werd begonnen met twee honkslagen. Helaas moesten er (nu echt; de door de binnenvelders geblokte ballen en de aangooien naar twee omdat één te ver was, hebben we maar gelaten voor wat ze waren) twee veldfouten worden genoteerd en na zeven innings werd het zowaar nog spannend: 6-7. Die stand stond bij aanvang van de tweede negen nog steeds op het imaginaire scorebord, maar gelukkig was de eerste nul al gauw gemaakt. Hierop volgde een honkslag in het midveld en zekerheidshalve besloten Kasper en Dave op dat moment van positie te wisselen. Even ingooien nog en we konden weer verder… een seconde of twee… want de slagman aarzelde geen fractie van een fractie van een momentje en sloeg onder het motto ‘vroeger gaf je die jongens een handtekening, nu geef je ze een homerun’ de eerste door Dave geworpen bal ver over het hoge midveldhek.
Fijne zomerstop allemaal!