Als één van de trouwe supporters stond ik ook vandaag weer langs de lijn, of beter gezegd zat ik in de dug-out, bij een wedstrijd van de MD1. De tegenstander, HSV, bezet de tweede plaats in de poule waar de meiden van Alcmaria fier aan kop staan. Iedere week ga ik er gemakshalve vanuit dat “we” wel winnen; alleen met hoeveel is de vraag. Behalve het feit dat mijn dochter meespeelt in het team is er nog een reden waarom ik graag ga kijken naar de wedstrijden van MD1 en dat is het meer dan verzorgde voetbal dat deze meiden op de mat leggen. Dit is zeker de verdienste van Chantal, die haar team al geruime tijd met zeer veel enthousiasme traint en begeleidt. Chantal, mocht je dit lezen: Je mag meer dan trots zijn op je prestatie die je met deze meiden bereikt en tegen Alcmaria zou ik zeggen: “Koester uw trainers en zeker zij die bijzonder zijn”. Over het potje van vandaag kunnen we kort zijn, 10-0 bij rust zegt genoeg.
Iemand in het bijzonder noemen zou de anderen te kort doen. Dus voor ik dat toch ga doen een korte opsomming (en vergeef het mij als ik een naam verkeerd schrijf): Een solide defensie bestaande uit India op doel en Beyza en Noah als sloten op de deur. Beide dames blinken iedere week uit in solide verdedigingswerk. Vandaag besloot Noah een rush met een strak schot in de verre hoek. Beyza gooide er een echte Zinedine Zidane uit, fantastisch! Wie niet weet wie deze voetballer was, zoek maar even op YouTube. Isaura en Jane zijn veruit de meest scorende meiden van het team. Nienke heeft het afgelopen jaar flinke stappen gezet en gaat steeds beter voetballen en kan zich echt in een tegenstander vastbijten. Kleine Noa moet nog wennen aan het niveau en draagt zeker haar steentje bij aan het team. Krissie ziet het spelletje vrij goed en zoekt regelmatig de combinatie en stelt andere spelers in staat om te scoren.
En dan blijft er nog één over die niet genoemd is, te weten Yvon. Yvon is mijn favoriete speler in het team. Yvon komt over als een verlegen meisje dat niet snel alle credits naar zich toe zal trekken. Yvon kunnen wij gerust de Wesley Sneijder of Iniesta van dit team noemen. Speel de bal naar Yvon en je weet dat zij er altijd iets goeds mee doet. Yvon neemt de bal aan en legt deze meteen goed om te passen of te schieten. Yvon behoudt het overzicht en geeft bijna nooit een foute bal. Yvon heeft het in zich om vanaf 15 meter de bal in de kruising te schieten, alleen weet ze het zelf nog niet volgens mij. De ouders van Yvon roepen regelmatig “niet zo bescheiden, zelf schieten”! Maar Yvon stelt liever anderen in staat om te scoren, denk ik dan maar. Mooiste moment, voor mij, vandaag was een steekpass tussen twee verdedigers door, zoals je ze in het jeugdvoetbal weinig ziet.
1 van de trouwe supporters