Berdos, sinds jaar en dag gevestigd aan een groene en landelijke laan in het pittoreske kunstenaarsdorp Bergen en sinds kort thuisbasis van onze twee nichtjes Fleur en Emma, ligt er deze zaterdagochtend prachtig bij.
In de novemberzon is het echte gras op het door onze sterren te bespelen C2- veld achterin nog kletsnat van de ochtenddauw.
We merken dat we harder tegen de bal aan moeten trappen en dat onze schoenen natter dan gewoonlijk worden.
De bal die volgens coach Rob 'als kauwgom' aan moet voelen en tot 'snotschoten' kan leiden volgens de oma van Maud, rolt langzamer en is
minder goed onder controle te houden.
De wedstrijd is nog maar net een minuut oud of Mylan rent op links met de
bal aan zijn voet richting het doel van de groen- witte opponent. Hij kapt en draait en schiet met rechts ons eerste doelpunt in de korte hoek achter de Bergense keeper: 0-1.
Niet lang hierna valt Maud op door haar prachtige balaanname op het middenveld en schiet Joey van afstand rakelings langs het doel.
Meerdere mooie aanvallen, die door de middenvelders Bor, Ties en Pleun worden voorbereid, volgen van links naar rechts en dwars over het veld.
Er wordt goed gekeken en vrij gelopen; prachtig om te zien voor de supporters langs de lijn.
Vooral Mustafa en Maud rukken regelmatig op naar voren en zien hun combinaties behoorlijk gevaarlijk zijn, maar helaas geen doel treffen.
Dan wordt het plotseling opletten geblazen, omdat Berdos ook de smaak te pakken krijgt en op snelheid onze verdediging regelmatig weet te passeren. Een prachtige redding van Amir, onze keeper in de eerste helft, voorkomt de gelijkmaker. (Andrew mag daarna als een volleerde zweminstructeur de bal met een lange stok uit het water vissen).
Als niet veel later ook nog diverse pogingen van de thuisploeg op de lat en de paal belanden, hebben we over voetbalgeluk bepaald niet te klagen.
We gaan met een 0-1 voorsprong de rust in en komen na de limonade goed uit kleedkamer 10. De eerste kans van de wedstrijd is voor Alcmaria.
Als Mylan echter niet veel later geblesseerd op het veld ligt, weet Berdos door te breken en dan toch die gelijkmaker net naast Maud, onze keepster van de tweede helft, te schieten.
Het is 1-1 en opeens lijkt alles weer mogelijk in deze ontmoeting.
Het spel golft op en neer en kent veel spannende momenten. Alex moet als verdediger regelmatig 'ruimen' en zijn defensieve kwaliteiten aanspreken.
We houden ons met hard werken goed staande en krijgen in de allerlaatste minuut van de wedstrijd een corner, nadat Berdos kort daarvoor aan de andere kant nog een keer op de paal heeft geschoten.
Mylan neemt de hoekschop en de afvallende bal komt voor de voeten van Joey, die niet aarzelt en een geweldig geplaatst afstandsschot diagonaal achter de keeper van Berdos schiet: 1-2!
Achteraf vertelt Mylan mij dat hij na het trappen van deze bal een schietgebedje deed voor een goede afloop.....
We gaan met winst van het veld en wij (Mylan en ik) denken dat die vooral te maken heeft met het werken als een team, elkaar weten te vinden....
Winnen doe je namelijk SAMEN!
Op naar de volgende wedstrijd.... Tegen AFC'34 thuis....
Mylan en Willy.