Zaterdagochtend 07:00 uur, de wekker gaat en boven op zolder begint een enthousiast mannetje zijn honkbaltenue aan te trekken. Snel een paar broodjes naar binnen proppen en het avontuur van vandaag kan beginnen.
Terwijl ik nog slaperig achter het stuur de straat uit rij praat Dylan al honderduit over de aanstaande wedstrijd. Voor het eerst moeten we met de pupillen 1 naar Amsterdam om een wedstrijd tegen OVVO te spelen. We parkeren bij het Honkpad en ik zie al een paar slaperige ouders en een slaperige opa staan. De honkbal masters van de pupillen staan alweer lekker met elkaar te kleppen, de sfeer is in ieder geval meer dan goed!
Eenmaal in de auto zet Dylan zijn honkbal lijflied aan, ‘the empire state of mind’ van JayZ. Volgens hem geeft hem dat een boost om straks nog beter te spelen. Na 7 keer hetzelfde liedje vraag ik toch echt vriendelijk aan Dylan of hij alsjeblieft ook nog iets anders heeft. Andere muziek it is maar zodra we Amsterdam inrijden zet hij toch weer zijn honkballiedje aan, want mam, je weet toch dat ik een goede wedstrijd wil spelen… Pfff we hebben hier een honkballer met vreemde rituelen ;-)
Ondertussen proberen we een parkeerplekje te zoeken maar dat is zo simpel nog niet… Uiteindelijk zet ik Dylan bij de sportvelden uit de auto bij zijn teamgenoten neer en ga zelf verder zoeken. In de woonwijk tegenover de sportvelden vind ik uiteindelijk een plekje en voel mij behoorlijk provinciaals omdat ik tevergeefs sta te wachten op een parkeerbonnetje… Blijkbaar heb je die niet meer nodig J
Tassen uit de auto en terug naar het veld lopen, onderweg krijg ik toch wel medelijden met de mannen, jemig wat zijn die tassen zwaar zeg! We komen allemaal tegelijk aan en lopen met het hele team naar de velden toe. Coaches Dennis en Jeroen beginnen aan de voorbereiding terwijl de mannen als een team zichzelf opwarmen.
Om 10:00 uur begint dan eindelijk de wedstrijd, en wat voor een wedstrijd! Na de eerste inning staan de Alcmaria mannen al met 2-6 voor!! En wat zijn ze geconcentreerd zeg! Iedereen is alert, moedigt elkaar aan en wat is het geweldig om te zien dat ze genieten van dit spelletje. Stuk voor stuk komen ze onder luid gejuich van het publiek binnenlopen.
De tweede inning verspelen we helaas wat puntjes en komen we achter te staan… Het publiek laat de moed niet zakken en blijft aanmoedigen. Want ondanks de verspeelde puntjes staat er nog steeds een Alcmariaanse eenheid in het veld!
Maar de derde inning is de spannendste inning die we sinds lange tijd gezien hebben. De mannen weten weer punten binnen te halen en met een stand van 9-14 begint OVVO aan zijn laatste slagbeurt. Onze man op de plaat weet al gelijk twee tegenstanders met drie slag de dug-out in te bonjouren. Er wordt door OVVO nog één puntje binnengehaald maar dan is de genadeklap toch echt een dikke nul!!! Einde wedstrijd roept de scheids en de coaches + mannen + publiek zijn door het dolle heen. De eerste wedstrijd na de zomerstop hebben we in de pocket en wat zijn we daar blij mee! Snel nog wat feedback van de coaches op onze Alcmarianen en op naar de volgende wedstrijd, de Odiz Frogs thuis. We hebben er nu alweer zin in en tja ik kan niet anders zeggen dan dat de rituelen van mijn honkballer werken! Volgende week dus weer ‘the empire state of mind’ aan in de auto… 