Na vorige week met " krappe sokken" in eigen huis met 1-0 (doelpunt Paeden) gewonnen te hebben van De Blokkers E2 uit Hoorn, reizen we vandaag met een topfitte en complete selectie af naar Midwoud om het op te nemen tegen de nummer 1 van de ranglijst tot nu toe: de Midwoud Oostwoud Combinatie, in de volksmond beter bekend als MOC.
Aangekomen weten we dat we alleen met opperste concentratie hier een goede prestatie kunnen neerzetten; de grasmat ligt er nat bij en vraagt om veel inzet en in eerste instantie ook gewenning.
De warming- up besteedt hier een half uur voor de wedstrijd dan ook ruimschoots aandacht aan in een spelvorm die onze mannen laat merken hoe traag de bal rolt, hoe belangrijk goed inspelen en vrijlopen is en waarom het elkaar " aancoachen" doorslaggevend kan zijn.
Onder toeziend oog van de ook mee afgereisde Paul Kaandorp ontspint zich niet veel later op een van de achterste velden een ongemeen spannende wedstrijd. En hoewel onze tegenstander gewend is om tot nu toe hun opponenten van meet af aan " van de grasmat te spelen" , beluisteren we nu geluiden van de MOC- coaches dat het vandaag wellicht veel moeizamer zal gaan. Dat klinkt ons als een welgemeend compliment in de oren. Een compliment, dat bovendien bevestigd wordt in de stand op het scorebord bij
rust: 2-0.
Het is eerlijkheidshalve" slechts" 2-0, zo realiseren we ons op basis van het getoonde spelbeeld. MOC is namelijk veel vaker gevaarlijk dicht bij een doelpunt dan wij. En het is dat Rafi over fantastische reflexen beschikt..... anders hadden we de bal wel tien keer vaker uit ons eigen doel mogen vissen.
Met die ervaring op zak keren we na de rust terug op het veld en zijn vrijwel direct gevaarlijk. Het is alsof we steeds beter om kunnen gaan met de speelwijze van de thuisploeg en de aard van het veld. We werken, niemand uitgezonderd, keihard op dit onvervalste " werkgras".
Toch ligt het eerste doelpunt van het tweede bedrijf er bij ons in; het wordt 3-0, nadat Jelle een bal hard in zijn borststreek heeft opgevangen en even niet meer in staat is te verdedigen.... Jelle die overigens een prima wedstrijd speelt, veelvuldig in de baan van het schot staat en heel wat hachelijke momenten heeft " omgebogen" op die manier.
Paeden lijkt de hegemonie van de Midwouders dan genoeg te vinden en gaat prima door. Oog in oog met de keeper schiet hij de bal feilloos in: de eretreffer is een feit 3-1!
Onze tegenstanders, die elkaar blindelings weten te vinden en in staat zijn het veld groot te houden, schieten kort hierna hun vierde doelpunt op het scorebord. Paeden is vervolgens dichtbij zijn tweede. Een daarna aan ons toegekende corner levert helaas niets op en ook de hieropvolgende schoten van Iceal en Eliyah vinden helaas de handen van de doelman van de thuisploeg.
Wat dan volgt, heeft veel weg van " gallery play" van de oranje- zwarten; het wordt via 5-1 en 6-1 uiteindelijk 7-1.
En die eindstand is is meerdere opzichten achteraf gezien niet verrassend.
Al was het maar omdat 7-1 nog altijd 6 is.... en laat dat nu net het nummer van onze kleedkamer zijn......
Mannen, als we leren van deze wedstrijd, kunnen we alleen maar beter worden.... op naar de volgende sportieve ontmoeting!
Willy Kenter, verslaggever en supporter van AV E1