Na een week van puzzelen was het een raadsel wat we vandaag zouden doen. Het is 25 sept.2011 en op de planning de beker wedstrijd uit tegen Koedijk DA1. Zij spelen 4de klasse en zouden wel compleet zijn. Het is 13.45 uur als nummer 9 arriveert in de kleedkamer.Dus David tegen Goliath. Hier gaan we mee starten en hopen dat er nog iemand komt na afloop van AZ-Feijenoord. De opstelling is duidelijk. 4 achter en 4 midden en Patricia op de goal.Dorien , Katerina,Denise en Kyra in de achterste linie en Lynn,Kyra,Kim en Stacy ervoor. Koedijk startte voortvarend en gaf Alcmaria geen rust . Aanval na aanval in het begin door Koedijk werd summier netjes wegewerkt. Na 3 minuten een schitterende voorzet van rechts die door de spits van Koedijk van dichtbij werd ingeschoten maar Patricia die weken op werkstage is geweest bij de Amerikaanse dames team hield met een wereld redding deze kans tegen. In de 10de minuut een uitbraak van Alcmaria die Chantal helemaal alleen moest uitvoeren. Ze versnelde 2x om vervolgens met een droge knal de bal in de touwen te jagen. Ongeloof bij Koedijk maar ook bij Alcmaria. Wat gebeurt hier?. Koedijk voerde de druk op met combinatie voetbal en met het talent wat er rondloopt was het zeker opletten geblazen. Na een mooie aanval waren de dames van Koedijk nu wel trefzeker en de 1-1 werd genoteerd.Gebikkeld werd er en na een drinkpauze waren de toch al rode koppies van onze gladiatoren weer met hun ogen gericht op de wedstrijd. Lynn bleek een echte plaag voor Koedijk en moeilijk van de bal te krijgen. Kyra deed het zeer goed en hoewel de omstandigheden niet ideaal waren kwam er een gevoel van dat er meer in zat. Tot de rust werd het spel over en weer iets onrustiger maar de rust werd met een zucht ingeluid. AZ had gewonnen bleek en nu kijken wie er zou komen nog. Renee bleek op haar verjaardag al druk de reis richting Koedijk in te plannen. Kleine kwetsuren werden omgezet in het feit dat we 9 dames Koedijk redelijk tegen konden houden.Geen pijn maar onverzettelijkheid was het credo. In de tweede helft was het oppassen geblazen vanaf de eerste minuut. Spaar je lucht en dan maar de bal wegrammen.Toch was het Koedijk die de bal door het midden heen speelde en de toch al ervaren Patricia konden verschalken en de score op 2-1 zette. De ruggen werden gerecht en Alcmaria ging er nu ook voor kiezen om met de wind mee de aanval meer op te gaan zoeken.. Stacy kreeg met Kyra de ruimte om een lange sprint te maken maar werden beide net voor het moment suprème gestopt. Lynn kreeg in de 60ste minuut een kans maar die werd mooi gestopt. Kim ontsnapte 2 x aan haar 3 belagers maar kreeg de bal er net niet in. De paal en de keepster brachten de redding. Lynn kreeg daarna achtervolgd door 3 speelsters wel de kans en mogelijkheid om te scoren en toen de bal het netje raakte moest Lynn op eigen helft de felicitaties in ontvangst nemen. Iedereen was kapot.Het spel van David tegen Goliath werd nu voortgezet en Renee haar opwachting maakte werd er één ding duidelijk. Nu gaan we door ook. Dorien werd keer op keer getest door haar tegenstanders maar Dorien snapt het spel goed en grijpt telkens perfect in.Chantal speelde of haar leven ervan af hing en ook Katerina en Denise lieten duidelijk zien hoe lenig ze zijn en elke bal op elke hoogte tegen te houden .Stacy viel uit en toen waren we weer met 9 in het veld.Koedijk bleef met 3 man achter en konden niet echt een vuist maken meer. Lynn brak vlak voor tijd door maar deze zware overtreding werd niet goed gezien door de goedleidende scheidsrechter. Het was 3 minuten voor tijd toen vanuit het midden de bal door Koedijk werd terug gespeeld en de keepster de bal oppakte. Indirecte vrije trap. Lynn nam de bal en legde de bal opzij naar Kim en zij schoot ‘met de ogen dicht’ in de rechter kruising. 2-3!!! De samba kwam over het veld. Het leek wel Rio met gegil en festiviteiten. Ongeloof bij de tientallen aanwezige publiek. Alcmaria met 9 man op voorsprong vlak voor tijd. Koedijk gooide er nog een laatste krachtsinspanning uit met een prachtige aanval maar toen Kyra de bal weg kopte kreeg ze een schoen vol op haar mond. Dit was voor de scheidsrechter ook direct de aanleiding op de wedstrijd af te fluiten. Met veel pijn werd Kyra goed opgevangen door de Koedijk medical team. Vol trots na deze heroïsche strijd.was duidelijk dat deze 10 gladiatoren in de arena van Koedijk zich staande hadden weten te houden. Wat een mentaliteit en wat een doorzettingsvermogen. Robert heel erg bedankt voor het vlaggen. Als coach kan ik alleen maar zeggen. Bedankt en jullie laten zien dat jullie voor en met elkaar aan het voetballen bent. Daar gaat het om.