Zaterdag 2 april 2011 het elftal is weer compleet Ian, Job, Jelle, Yasser, Roy, Fabian, Yannick, Zakarya en Eliyah
Ja, het stond er die donderdag toch echt.... in het mailbericht van trainer-coach Hans: We spelen zaterdag tegen het STERKE Zeevogels in Egmond. En vanochtend is het dan zover! Op een dag waarvan we al weten dat het mooi weer zal worden, mogen we kleedkamer 10 met badkuip voor een heuse champagneduik voor kampioenen en veld C betreden. Dauw ligt nog over de groene zoden als we in twee groepen inspelen na een ware warming-up voor prof-spelers.
We spelen met een wisselspeler en Jelle wordt tactisch als eerste aan de kant gehouden, waar vergelijkingen met sterrenteams als Barcelona , AZ, Ajax en zelfs Heracles Almelo de revue passeren en de ogen dichtgeknepen worden tegen de steeds feller schijnende zon.
Voor we het weten staan we tegen alle spelverhoudingen in op een 2-0 achterstand. Een achterstand, die vooral ontstaat door eigen onoplettendheid en laten we zeggen: "ongelukkige omstandigheden achterin". Onze mannen zijn echter niet onder de indruk van deze tegenvallers en gaan vol strijdlust en geestdrift door. Met steeds beter positiespel (afspelen loont!) vinden de mooiste combinaties plaats. Harde ballen naar voren worden afgewisseld met subtiele kapbewegingen, sprintjes langs de lijn en slidings op de bal. Hans geeft duidelijke aanwijzingen, die goed worden opgevolgd en het meegereisde publiek ziet genoeg mogelijkheden voor een aansluitingstreffer. En die valt dan ook! Eliyah zet na goed samenspel de bal zo mooi voor, dat een Zeevogel de bal in zijn eigen doel loopt.We voeren de druk op het doel van de thuisploeg steeds verder op en........ dan fluit de scheidsrechter: het is rust.
In de kleedkamer komt de arbiter even vragen of hij " de wedstrijd goed aanvoelt en naar verwachting fluit". Met de zijlijnen en uitballen neemt hij het namelijk niet zo nauw en hij laat graag de aanvallen soepel doorgaan.....In ons " Ja" schuilt natuurlijk een klein risico: een aanval van Zeevogels fluit hij dus ook niet zomaar af..... De bijna jarige Fabian tracteert op snoep en zijn aanstaande verjaardag blijkt vandaag niet het enige wat we kunnen vieren..... In de tweede helft pakken we de wedstrijd daar op waar we gebleven waren.....met aanvallend spel en teamwork. Het werpt zijn vruchten af.....we komen op een welverdiende 2-2 door een goed genomen hoge corner van Roy of Zakarya die na beroering door de tegenstander in het doel van de Egmonders belandt. Een gelijkspel is al mooi, zouden we voorzichtig kunnen zeggen, en we mogen niets meer weggeven. Met Job op doel in dit tweede bedrijf en een solide verdediging onder aanvoering van Jelle zijn we dat ook niet van plan. Sterker nog.... we willen er nog wel een doelpunt bij! Yannick, Zakarya, Fabian, Yasser en Eliyah besluiten daar ook echt werk van te maken: een fantastische aanval (" Gallery Play" a la het Nederlands Elftal in de eerste kwalificatiewedstrijd tegen Hongarije) resulteert in de 2-3, die op naam komt te staan van Zakarya. We blijven doorgaan en Eliyah krijgt zelfs (voor de vorm en even) een publiekswissel....Totdat hij weer in het veld ontzettend gevaarlijk voor het doel van Zeevogels verschijnt.....Paal!
Het blijft 2-3, we gaan WINNEND van het veld en zelfs de penalties zitten er bijna allemaal in!
Wat zijn wij als supporters enorm trots op jullie! Wat een passie, doorzettingsvermogen en discipline en wat een groei maken jullie als TEAM door.De vorige keer (op 5 februari jl.) verloren we namelijk nog van dezelfde tegenstander (en de storm) met 0-3! Mannen: GEFELICITEERD met deze verdiende overwinning,
Namens alle AVF5- bewonderaars langs de lijn, Willy Kenter Moeder van Eliyah en super-super-super-fan van AV F5